تأثیر تقویت آگاهی واجی بر بهبود خواندن و حرمت خود دانش‌آموزان مبتلا به نارساخوانی

زمینه و هدف: از آن­جایی ­که دانش­ آموزان نارساخوان در آگاهی واجی مشکل دارند و از حرمت خود پایین‌تری برخوردارند، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تقویت آگاهی واجی بر بهبود خواندن و حرمت خود دانش‌آموزان نارساخوان بود. روش: روش پژوهش نیمه ­آزمایشی با طرح پیش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی دانش­ آموزان نارساخوان مراجعه ­کننده به مرکز اختلال‌های یادگیری شکوفای شهر گرگان بود که 30 نفر از آنها به صورت در دسترس انتخاب و به‌طور مساوی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. ابزار پژوهش، آزمون خواندن نما (کرمی­نوری و مرادی، 1387) و مقیاس حرمت خود پپ (1999)  بود. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقه­ ای، آگاهی واجی را به صورت گروهی آموزش دیدند. داده­ ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها: نتایج پژوهش نشان داد آموزش آگاهی واجی بر خواندن واژه‌ها، درک واژه‌ها، تشخیص واژه‌های هم ­قافیه، حذف آواها و خواندن شبه ­واژه‌ها تأثیر معناداری داشته و باعث افزایش مهارت خواندن در دانش‌آموزان نارساخوان می­ گردد. همچنین این آموزش حرمت خود دانش ­آموزان نارساخوان را به طور معناداری افزایش داده است (0/01> P). نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می ­توان نتیجه گرفت آموزش آگاهی واج ­شناختی در بهبود مهارت‌های خواندن، کیفیت آموزشی و افزایش احساس مثبت تحصیلی دانش‌آموزان با نارساخوانی تأثیر معناداری دارد.